Projekt zakłada budowę zespołu budynków mieszkalnych o spójnym układzie urbanistycznym na planie "wstęgi". Takie ukształtowanie tworzy zewnętrzne pierzeje domykające osiedle oraz uzyskuje wewnętrzne przestrzenie kwartałowe o mniejszej skali z przeznaczeniem na place wypoczynkowe i tereny zielone. Sięgacze dróg wewnętrznych obsługujące zabudowę ograniczają ruch kołowy na terenie osiedla, pozwalając na swobodną komunikację pieszą pomiędzy wnętrzami urbanistycznymi. Miejsca parkingowe zlokalizowano w parkingach podziemnych oraz w poziomie terenu. Zabudowa posiada optymalne warunki nasłonecznienia mieszkań dzięki ekspozycji wschodnio-zachodniej. Wysokość zabudowy jest zróżnicowana - narastająca, podkreślająca spadek terenu. Najwyższy budynek stanowi dominantę wysokościowo - kompozycyjną i mieści taras widokowy. Układ zaprojektowany został tak, aby zapewnić ciągłość architektoniczną i przestrzenną osiedla, nie rezygnując z kameralności drobnych wnętrz urbanistycznych.